- zakrzywiony
- искривлённый, загнутый+
krzywy, zagięty
* * *искривлённый, за́гнутыйSyn:krzywy, zagięty
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
krzywy, zagięty
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
haczyk — m III, D. a, N. haczykkiem; lm M. i 1. «przedmiot zakrzywiony na końcu, najczęściej z metalu lub drutu, o różnych kształtach w zależności od zastosowania» a) «służący do zawieszania na nim czegoś» Stalowy, plastykowy haczyk. Okrągły haczyk.… … Słownik języka polskiego
haczyk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wygięty na końcu przedmiot służący do zawieszania na nim czegoś, zaczepiania o coś itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zawiesić kurtkę na haczyku.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… … Słownik frazeologiczny
dziób — m IV, D. dzioba (dzióba), Ms. dziobie; lm M. dzioby 1. «wydłużona, przednia część głowy ptaków obejmująca otwór gębowy; ma kształt dwóch zgrubiałych, rogowych pochew, różnorodnie ukształtowanych, wspartych na zrębie kostnym» Dziób ostry,… … Słownik języka polskiego
haczykowaty — «podobny do haczyka, zakrzywiony» Haczykowaty dziób, nos. Haczykowate szpony, palce … Słownik języka polskiego
hakowaty — «mający kształt haka, zakrzywiony» Hakowaty dziób … Słownik języka polskiego
jastrzębi — przym. od jastrząb Pisklę jastrzębie. ◊ Jastrzębi nos «nos zakrzywiony podobnie jak dziób jastrzębia; nos garbaty, orli» ◊ Jastrzębi wzrok, jastrzębie oczy, spojrzenie itp. «oczy, spojrzenie, wzrok bystre, przenikliwe, spostrzegawcze» … Słownik języka polskiego
kabłąk — m III, D. a, N. kabłąkkiem; lm M. i 1. «zakrzywienie, wygięcie w łuk, w półkole; przedmiot zakrzywiony, wygięty w łuk; pałąk» Plecy zgięte w kabłąk. Zgiąć się, wygiąć się w kabłąk. 2. techn. «element konstrukcyjny zwykle w kształcie pręta… … Słownik języka polskiego
kij — m I, D. a; lm M. e, D. ów 1. «prosty drąg drewniany; łodyga, patyk, laska» Kij gruby, ostrugany, sękaty. Kij bambusowy, trzcinowy, wiklinowy. Kij dziadowski, podróżny, żebraczy. Szczotka na kiju. Bić, obić, uderzyć, walnąć, zdzielić kijem; dostać … Słownik języka polskiego
kindżał — m IV, D. u, Ms. kindżałale; lm M. y «rodzaj sztyletu, długi obosieczny nóż prosty lub zakrzywiony z krótką rękojeścią; używany przez plemiona kaukaskie oraz przez Turków» ‹z ar.› … Słownik języka polskiego
kondor — m IV, DB. a, Ms. kondororze; lm M. y «wielki, drapieżny ptak z rodziny ścierwników żywiący się głównie padliną, występuje w kilku gatunkach; najbardziej znany kondor olbrzymi ma czarne upierzenie, szyję otoczoną kryzą białych, puszystych piór i… … Słownik języka polskiego